راهبرد جنبش کوئیر (بخش سوم)

ادامه راهنمای نخست: حساسیت زدایی

… در همین راستا و همسو با راهنمای نخست، افراد و جامعه نباید در مواجهه با رفتارهای همجنس خواهانه از نوع همجنس بازی و بچه بازی جا بخورند و عقب بکشند. پس حساب گرایش به همجنس باید از رفتارهای جنسی و روابط متعدد و به نسبت سطحی جدا شود.

افزون بر آن، چنین جداسازی به مخالفان می فهماند که پاشنه آشیل رنگین کمانی ها، رفتارهای جنسی عده ای در گوشه ای از این کره خاکی نیست. پس از این جداسازی، همجنسگرایی-هراسان می فهمند که آنها نیز در کنار ما، در اصل همجنسبازی-هراس هستند و هر دوی ما در مقابله ای مشترک با مظاهر روابط جنسی سطحی، هوشمندانه در ستیز باید باشیم.

در جامعه امروز این نکته را باید در نظر داشت که برخی در جستجوی نشانه های ظهور مشتاقانه، عده ای به جهل، عده ای به عمد و برای ضربه زدن، عده ای از روی غفلت و عده ای برای هوس، همجنس گرایی را با همجنس بازی در هم می آمیزند.(همجنسگرایی یک گرایش جنسی است ولی همجنسبازی رفتار جنسی برخاسته از این گرایش است.)

ظهور+همجنس را گوگل کنید تا دریابید چه کسانی همپای رنگین کمانی ها و شاید جلوتر و بیشتر از آنها اخبار مرتبط را پوشش می دهند. تنها یک فرق وجود دارد: آنها یک خط در میان همجنس بازی را به نام همجنس گرایی مطرح می کنند یا بر عکس. با این جستجو دیده می شود که چگونه دو مفهوم مجزای همجنس گرایی و همجنس بازی را جابجا به کار می برند! اگر دانستید چرا، به همه بگویید.

شاید می خواهند فساد و همجنس بازی عالم گیر شود! شاید فکر می کنند اگر حقوق اقلیت جنسی را قبول کنند، مرگ عقاید تعصبی خود را قبول کرده اند؛ برای همین ترجیح می دهند تر و خشک با هم بسوزند تا در فضایی دود آلود، همجنس گرایی دیده نشود. شاید براستی جهل داشته باشند.

در مقابل این عده، دشمنانشان نیز همجنس گرایی را روبروی اسلام قرار می دهند. مشابه آن زمان که چرخش زمین، مقابل کلیسا قرار داده می شد. این عده غافل اند که امروز، هم زمین می چرخد و هم کلیسا برجاست.

جوامع فرهیخته برای جدا کردن درست از نادرست و سلامت شهروندان خود، گرایش به همجنس – یعنی همجنس گرایی و دوجنسگرایی- را از رفتارهای سطحی و پرخطر جنسی _ یعنی همجنس بازی و دوجنس بازی_ بوسیله قانون جدا می کنند ولی همیشه برخی افراد قانون گریز هستند که ترجیح می دهند هیچ چیز سر جای خودش نباشد و همه چیز در هاله ای از ابهام بماند و آب همواره گل آلود باشد. آنها گرایش به هم جنس را نیز با تنوع طلبی جنسی و یا جنسیتی در هم می آمیزند و حتی واژه ها را جابجا می کنند. آنها بی بصیرت هایی هستند که بی بند و باری جنسی را کنار خیابان و زیر پل، برهنه و ارزان کردند و یا هوس ران هایی اند که این گونه می پسندند.

با جستجوی واژه “همجنس” و یا “همجنس+ظهور” دسته هایی را خواهیم شناخت که دو به دو مخالف هم هستند ولی هر یک با هدفی همجنس بازی یا همجنس گرایی را به جای هم به کار می برند و در هم می آمیزند.

آن دسته ها در مقابل حساسیت زدایی ما صف می بندند.

همه آنها در طول تاریخ با حساسیت زایی، شوک و فرافکنی در موضوع های گوناگون، فضا را از آن خود ساخته و با داغ کردن مستقیم و غیر مستقیم تنویر یکدیگر(دوقطبی سازی)، حق و عدالت را بی نور خواسته اند. برای مقابله با آنها کلام و منطق به کار نمی آید. باید توجه داشت که بحث درباره همجنس گرایی و طیف پیوسته گرایش جنسی و گرایش جنسیتی و صحبت با زبان علم، برای مشتاقان، جاهلان، عامدان، غافلان، هوس بازان، صاحبان منطق دو ارزشی، مطلق انگاران و یا تمامیت خواهان، قابل فهم نیست یا نفعشان در نفهمی است چراکه چنین بحثی مرگ عقاید افراطیشان است. عقایدی که از آن لذت، پول و یا قدرت می گیرند.

به منظور حساسیت زدایی بهتر و تضعیف هر چه بیشتر چنین افکار متعصب و مطلق انگار و افراطی، به راهنمایی عرفی-احساسی و در عین حال تهاجمی نیاز داریم (راهنمای پنجم به کار همجنسگرایی-ستیزان می آید) و صد البته در این راه به افرادی نیاز است که به ابزار دست آنها یعنی مذهب و زوایای احکام و افکار افراطی آشنا باشند.

لزوم آشنایی و ورود به بحث های عقیدتی تنها کارکرد حساسیت زدایی، تهاجمی (راهنمای پنجم) و یا جور کردن دلیلی موجه برای نوحامیان (راهنمای سوم) ندارد؛ برخی از اقلیت جنسی و یا جنسیتی نیز، خود شیفته یک مذهب در فکر و دل خویش هستند.

نکته اینجاست که بحث و جدل مذهبی با مخالفان نباید به نام “همجنسگرایان ایران” انجام شود. چراکه در درجه اول همه همجنسگرایان ایران نمی توانند یک گرایش واحد عقیدتی _ چه دینی چه مذهبی چه غیر این دو _ داشته باشند، دوم اینکه ریسک هر فعالیت مذهبی نباید به نام “همجنسگرایان ایران” نوشته شود و سوم اینکه همجنسگرایان و دگرجنس گرایان مخالف یک عقیده را نباید مجبور کنیم از اسم “همجنسگرایان ایران” فاصله بگیرند، تنها به خاطر اینکه عده ای ولو اکثریت ما طرفدار همان عقیده است.

یکی از کاربردهای “جنبش همجنسگرایان سبز” و صفحه “حرف دل همجنس” در فیسبوک، پوشش دادن بحث عقاید و همجنس گرایی باید باشد.

البته به دلیل عدم امنیت در فضای مجازی و عدم پایبندی عده ای افراطی (اصولگرا) به اصول این فضا، چنین ابزارهایی نباید تنها امکان قلمداد شوند.

برای حساسیت زدایی در زمین گرایش های مذهبی و دینی افزون بر مورد بالا به یک اصل نیز باید توجه داشت: گرایش جنسی، گرایش جنس-جنسیتی و گرایش عقیدتی سه گرایش جدا از هم اند، نه به این معنی که در یک فرد قابل جمع نیستند. هرگز نباید تصور شود با کوبیدن مثلاً شیعه، مخالفان اقلیت های جنسی و جنسیتی هم کوبیده می شوند. نباید تصور شود هیچ همجنس گرایی مسلمان نیست یا به طور منطقی و عقلایی نباید باشد یا نمی تواند باشد. تصمیم رضایت بخش – انسان ها در یک مقطع شاید به اندازه یک عمر – و گاه تصمیم احساسی هم مطرح است.

به عنوان نمونه پیوند “تفسیری که به سرعت از گفتگوی دینی حذف می شود.” مقاله ای را در بر دارد که از دریچه اسلام و قرآن به همجنس گرایی می نگرد و بسیار زیبا برای مسلمانان همجنس گرا دروازه ای بزرگ می گشاید چراکه با کمک گرفتن از کلام قدسی و نقل قول های روایی، زبان علم را تنها منطبق با کلام خدا می داند. مقاله “تفسیر همجنسگرایی” نیز دری به روی مسلمانان همجنس گرا به ویژه شیعیان دوازده امامی باز می کند.

“جنبش همجنسگرایان سبز” در عین وفاداری به اصل بالا همه گرایش های مذهبی را زیر پرچم رنگین کمان باید حمایت کند.

با در نظر داشتن این راهکار و در رویکرد طراحی استفتاء …

ادامه راهبرد را با بر چسب “پیش نویس راهبرد ” در  بخش بعدی دنبال کنید.

نویسنده: الف. پ.